Gemeenschapseconomie

In 1991, tijdens een reis doorheen Brazillië, land van tegenstelling tussen weelderige rijkdom van enkelen en uiterste armoede van de anderen lanceerde Chiara Lubich, stichteres van de focolare beweging (www.focolare.be), het idee van de gemeenschapseconomie. Ze stelde voor dat nieuwe en bestaande ondernemingen, op vrije basis een deel van hun winst zouden besteden aan volgende doeleinden:

• Hulp verlenen aan mensen die in nood zijn, te beginnen met hen die de geest van de gemeenschapseconomie delen.
• De uitbouw van structuren, nodig voor vorming in een 'cultuur van het geven' en de verspreiding ervan.
• De verdere ontwikkeling van het bedrijf, zodat het zich blijvend kan openstellen voor het delen.

De bedrijven die mee werken aan de gemeenschapseconomie, blijven in wezen bedrijven zoals alle andere en zijn evengoed gericht op productie, winst en groei.

Zij trachten economische efficiëntie en solidariteit met elkaar te verzoenen.

Kenmerkend voor het idee van de gemeenschapseconomie is:

• De evangelische basisvisie op de mens: ieder mens is evenwaardig en niemand kan herleid worden tot een 'middel'. Dit vertaalt zich in de relaties met klanten, leveranciers, medewerkers, concurrenten, enz.
• De solidariteit met de ruimere samenleving door het delen van de winsten.
• De gemeenschapseconomie stelt voor om de basis armoede te bekampen vanuit een persoonlijke relatie met de behoeftige.
• Zij nodigt uit tot een mentaliteitswijziging waarbij het 'hebben' wordt omgevormd in 'geven'.

Momenteel nemen er wereldwijd meer dan 800 bedrijven deel aan de gemeenschapseconomie.